Recenzja #84 Oto jest pytanie!

„Oto jest pytanie!” to gra planszowa dla osób lubiących pozycje imprezowe, w których poznawanie współgraczy i ich “wskaźnika moralności” sprawia przyjemność oraz powoduje szeroki uśmiech na twarzy.

Informacje o grze

Autor gry: Vlaada Chvátil

Ilustracje:  Sören Meding

Wydawnictwo: Rebel

Liczba graczy: 3-6

Czas gry: 30 minut

Wiek: 15+

Naszym partnerem jest sklep z grami planszowymi – Przystań Gier

Wykonanie/elementy gry

W poręcznym pudełku z uroczą wiewiórką na okładce znajdziemy sporą liczbę dobrze wykonanych elementów. Największym z nich jest dwustronna plansza przedstawiająca krajobraz z drogą dla wiewiórek w różnych kolorach (kolory nie mają żadnego znaczenia, ale cieszą oko), przeznaczoną dla odpowiednio 3-4 oraz 5-6 graczy.

Naszą uwagę przykują urocze drewniane wiewiórki służące jako znaczniki poszczególnych graczy.

Dużą regrywalność zapewni spory zasób kart odpowiedzi, wykonane z dobrej jakości papieru, z trzema rodzajami odpowiedzi na każdej z nich. Są one dopasowane kolorystycznie do odpowiednich pól na planszetce z pytaniami.

Instrukcja napisana jest w sposób bardzo humorystyczny, z najważniejszymi zasadami zawartymi w żółtych ramkach, które ułatwiają nam rozpoczęcie rozgrywki.

Ciekawym elementem są także żołędzie, po jednym dla każdego gracza. „Żołędzie mają na drugiej stronie orzecha laskowego, bo w wielu krajach wierzy się, że właśnie takimi orzechami żywią się wiewiórki. (…) Warto wiedzieć, że wiewiórki tak naprawdę jedzą pączki. Serio, sprawdzone info.”.

Ostatnimi elementami są żetony odpowiedzi A i B oraz potrójny i zagwozdkowy dopalacz, po jednym dla każdego z graczy.

Zasady gry

Na początku rozgrywki gracze dostają zestaw wymienionych wcześniej elementów, a odpowiadającą im kolorem wiewiórkę umieszczają na polu startowym planszy. Talię kart należy potasować i rozdać każdemu z uczestników po pięć sztuk. Z pozostałych kart odpowiedzi (na planszy zawarta jest informacja jaka ilość kart przypada na daną liczbę uczestników) tworzymy stos dobierania, który umieszczamy na specjalnie do tego przeznaczonym polu. Planszetkę pytań układamy w miejscu łatwo dostępnym i widocznym dla współgraczy.

Po ustaleniu kto zostanie pierwszym graczem, wszyscy oprócz gracza startowego dostają po jednym żołędziu. Każda osoba, zgodnie z ruchem wskazówek zegara, będzie zadawać pytania jako pytający.

Aby je zadać, należy wybrać 1 z 3 pytań z planszetki i 2 karty odpowiedzi z ręki. Następnie typujemy odpowiadającego – musi to być osoba posiadająca żołądź. Gdy wybierzemy “ofiarę” zabieramy mu żołędzia vel orzecha laskowego i zadajemy na głos pytanie z dwiema możliwymi odpowiedziami do wyboru. Odpowiadający wybiera prawidłową odpowiedź poprzez zagranie zakrytego żetonu A lub B – w zależności od tego jakiej odpowiedzi chce udzielić. Pozostali uczestnicy (oprócz pytającego) także zagrywają zakryte żetony obstawiając, którą opcję wybrał odpowiadający.

Gdy wszyscy gracze są gotowi, należy ujawnić trafną odpowiedź. Każdy zgadujący, który na nią postawił, przesuwa swoją wiewiórkę o jedno pole w górę. Jeżeli natomiast wskazane zostały odpowiedzi błędne, to pytający zdobywa po 1 punkcie za każdą z nich.

„Oto jest pytanie!” oferuje nam także urozmaicenie rozgrywki poprzez wprowadzenie żetonów dopalaczy potrójnych i zagwozdkowych. W pierwszych rozgrywkach użycie ich nie jest zalecane. Skorzystanie z nich jest proste – do typowanej odpowiedzi A lub B mamy możliwość dołożyć jeden z dopalaczy. Jeśli typowana odpowiedź jest prawidłowa, to dzięki potrójnemu przesuwamy się o 3 pola w górę zamiast 1. Dopalacz zagwozdkowy oferuje nam opcję przesunięcia się o 1 pole w górę za każdy zły strzał innych graczy. Są tylko dwa warunki ich użycia: trzeba być zgadującym oraz nie zagrywać obu naraz.

Na planszy znajdziemy dwa tereny odbiegające wyglądem od reszty: jezioro i łąkę. Gdy któraś z wiewiórek dotrze do jednego z tych miejsc, może wtedy odzyskać jeden ze swoich dopalaczy z planszy (czyli tych zużytych).

W momencie, gdy któryś z graczy dobierze ostatnią kartę odpowiedzi ze stosu znajdującego się na planszy, uruchamiany jest koniec gry. Każda osoba jeszcze raz zostanie pytającym, jednak nie będzie dociągała nowych odpowiedzi. Gdy ten warunek zostanie spełniony pozostaje wyłonić zwycięzcę. Zostaje nim osoba, której wiewiórka dobiegła najdalej.

Podsumowanie

„Oto jest pytanie!” jest moim zdaniem grą przeznaczoną dla odbiorców, którzy zasiadając wspólnie przy stole wiedzą o sobie nieco więcej, niż tylko jak mają na imię. Pytania i odpowiedzi są skonstruowane w taki sposób, że ich połączenia niejednokrotnie zaskakują i powodują salwy śmiechu przy stole. Mimo to większość pytań można odnieść do życia codziennego. Dobierając pytania i odpowiedzi tworzymy je pod przyzwyczajenia osoby wybranej jako odpowiadająca, a znając ją możemy ułożyć zagadkę trudną do rozwikłania dla współgraczy, np. pytając moją babcię “Czego by Ci najbardziej brakowało? Gdyby przestało istnieć…”, odpowiedź A brzmiała: “domowego jedzenia” a B “kapeluszy”. Znając dobrze tę osobę wiedziałem, że wytypowanie prawidłowej odpowiedzi przez zgadujących będzie nie-lada wyzwaniem.

Gra skaluje się całkiem dobrze. Jedynie partie 3 osobowe wypadają nieco słabiej. Gdy obstawiających jest minimum dwóch gra zaczyna nabierać  rumieńców. Nie musimy się także martwić o regrywalność. 108 kart pytań daje nam naprawdę sporo możliwości układania najróżniejszych pytań.

Bardzo ładne wykonanie i przejrzyste zasady są atutami tej mini-gry rodzinnej/imprezowej, która sprawdzi się w gronie zarówno młodszych jak i starszych graczy. Niezmiernie mnie cieszy, że dzięki grze przy jednym stole, może się spotkać wielopokoleniowa rodzina.

Jednym z minusów „Oto jest pytanie!” jest konieczność szczerego typowania prawidłowej odpowiedzi przez odpowiadającego. Jeżeli w towarzystwie trafi nam się osoba, która specjalnie będzie zmieniała odpowiedzi, to gra traci cały swój urok. Takie posunięcia współgraczy mogą skutecznie obrzydzić nam rozgrywkę. Jeżeli jednak gramy w gronie, w którym każdy zna zasady i będzie się ich trzymał, to nie ma powodów do niepokoju – gwarantuje, że niejednokrotnie wybuchniecie śmiechem.

Jeżeli szukacie gry prostej, która sprawdzi się w rodzinnym gronie lub paczce przyjaciół, to szczerze mogę polecić tę pozycję. Poręczne pudełko sprawdzi się na każdym rodzinnym wyjeździe, co przy tego typu grze ma ogromne znaczenie.

Zalety:

• proste zasady,
• dynamiczna rozgrywka,
• dobra regrywalność,
• dobra zabawa i dużo śmiechu,
• lepsze poznanie współgraczy.

Neutralne:

• pozycja przeznaczona dla minimum 3 osób,

Wady:

• współgracze powinni dobrze się znać aby czerpać radość z rozgrywki pełnymi garściami,
  
• nieszczere udzielanie odpowiedzi może zepsuć partię.

Przydatne linki:

Link do strony wydawnictwa

Profil gry w serwisie Board Game Geek

Dziękujemy wydawnictwu Rebel za przekazanie gry do recenzji