Recenzja #694 Catan (Osadnicy z Catanu)

Najbardziej klasyczna z klasycznych gier planszowych w nowym, odświeżonym wydaniu, czyli Osadnicy z Catanu znani teraz po prostu jako Catan. To właśnie ten tytuł zrewolucjonizował nowoczesne podejście do planszówek. Czy ten tytuł to protoplasta, który może jeszcze zachwycać graczy?

Informacje o grze Catan

Autor gry Catan: Jean-Louis Roubira

Wydawnictwo: Galakta

Liczba graczy: 3-4

Czas gry: 75 minut

Wiek: 10+

Gra została przekazana mi bezzwrotnie w ramach recenzji od księgarni TaniaKsiazka.pl. Księgarnia nie miała wpływu na kształt mojej opinii/niniejszej recenzji.

Recenzja Catan

Przyznam szczerze, że dopiero teraz po wielu latach obcowania z tym wspaniałym hobby, jakim są gry planszowe, miałem okazję poznać Catan. Tytuł znany wcześniej jako Osadnicy z Catanu to jeden z najbardziej klasycznych „nowoczesnych gier planszowych”. Pierwotnie grę wydano w 1995 roku, więc niedługo będzie obchodziła swoje 30 urodziny. Czy nowe, nieco odświeżone wydanie projektu może wciąż sprawiać frajdę podczas rozgrywek? Oczywiście, że tak! Jednak o tym za chwilę. Na początek zajrzyjmy do pudełka.

Zaskakująco dobra prezentacja

A tam znajdziemy całkiem niezłą wypraskę, która grupuje wszystkie elementy. Mamy tam kilka tekturowych kafelków terenu, z których zbudujemy planszę. Do tego sporo kart z podajnikami, plastikowych żetonów miast i dróg, które pochowamy w specjalnych skrzyneczkach. Jest także pionek złodzieja. W komplecie znajdziemy również kości do gry. Bardzo doceniam zarówno wypraskę, jak i wszystkie elementy, które wykonano z należytą starannością. Podczas rozgrywek, Catan wciąż świetnie prezentuje się na stole. Jeżeli ktoś nie kojarzy jeszcze tego tytułu, to z pewnością jest to planszówka, z którą warto się zapoznać.

Catan to gra rodzinna z niskim progiem wejścia, cechująca się sporą dawką losowości. Nie mniej jednak losowość ta w Catanie sprawia przyjemność, ponieważ częściowo mamy nad nią kontrolę. Na czym polega zatem rozgrywka? Przygotowana z kafelków mapa gry (w dowolny wybrany przez nas sposób) składa się z kilku rodzajów terenów. Te będą generować dla nas określone dobra (lasy – drewno, wzgórza – glinę, góry – rudę, pastwiska – owce, a pola – pszenicę). Zasoby otrzymamy dopiero wtedy, gdy suma wyniku na dwóch kościach wskaże pole z liczbą, z którym sąsiaduje nasza osada lub miasto (które jest ulepszeniem osady). Za każdą osadę otrzymujemy 1 punkt, a za miasto 2 punkty. Możemy także otrzymać dodatkowe punkty za najdłuższą drogę, z kart rozwoju oraz za najwięcej zagranych rycerzy. Gdy któryś z graczy zgromadzi 10 punktów – wygrywa.

Gry planszowe w bardzo dobrych cenach kupisz w internetowej księgarni TaniaKsiazka.pl

Rachunek prawdopodobieństwa

Surowcami możemy wymieniać się z innymi współgraczami lub bankiem, choć w tym drugim przypadku, na niekorzystnych warunkach. Gracze mają tutaj sporo swobody i każdy z nich może skupiać się tak naprawdę na innym celu. Warto zauważyć, że niektóre wyniki liczbowe pojawiają się na kościach częściej, jest to związane z rachunkiem prawdopodobieństwa i jest oznaczone wielkością liczby na znaczniku, co ułatwia rozpoznanie w okolicy. Uczestnicy rozgrywki w pewnym sensie będą brali udział w wyścigu, aby jak najszybciej zająć skrzyżowania wokół pól terenu, a że wcześniej trzeba wybudować odpowiednią sieć dróg, to jest co robić. Nie spodziewałem się, że Catan może mnie tak pozytywnie zaskoczyć. Warto wspomnieć jeszcze o mechanice złodzieja, który będzie poruszał się po planszy i blokował dostęp do surowców, kradnąc zasoby graczom. Bardzo spodobała mi się ta mechanika i dostarcza mi sporo radości.

Ten tytuł prawie w ogóle się nie zestarzał i wciąż dostarcza sporo zadowolenia podczas rozgrywki. Jest sporo emocji wynikającej z losowości rzutów, jest sporo rozmów nad stołem podczas prób wymiany towarów z innymi graczami, a także negatywnej interakcji, którą tak bardzo lubię. Osadnicy z Catanu nie bez powodu zdobyli tyle nagród, dlatego też, jeśli jakimś cudem nie znacie tego klasyka, to warto dać tej grze szansę. Dla mnie największą wadą omawianego dziś tytułu jest fakt, że gra nie posiada trybu dwuosobowego, a szkoda, ponieważ w tym gronie gram najczęściej. Nie mniej jednak Catan obowiązkowo zostaje na mojej półce i z pewnością często będzie lądował na stole, zwłaszcza w gronie bardziej niedzielnych graczy lub z osobami, które dopiero zaczynają wspaniałą przygodę z planszówkami. Świetny zarówno dla rodzin, jak i bardziej wytrawnych planszówkowiczów szukających czegoś lżejszego. Ja bawiłem się przednio, więc bardzo polecam i żałuję, że nie poznaliśmy się wcześniej!

Przydatne linki:

Grę w bardzo dobrej cenie kupisz tutaj

Jeśli chcesz być na bieżąco i podoba Ci się nasz serwis, to zachęcamy do obserwowania nas na facebooku.