Recenzja #430 Kamienna mandala

5 maja 20215 maja 2021 Kamila Szrajber

Poznajcie Kamienną mandalę – abstrakcyjną grę, w której odpowiednie przemieszczanie artystów pozwala tworzyć małe, kolorowe dzieła sztuki. Nasza umiejętność logicznego myślenia, spostrzegawczość i kompetencje strategiczne zostaną poddane próbie w starciu z przeciwnikami, którzy każdym ruchem będą zmuszać nas do dopracowywania naszych planów.

Informacje o grze Kamienna mandala

Autor gry Kamienna mandala: Filip Głowacz

Wydawnictwo: Lucrum Games

Liczba graczy: 2-4

Czas gry: 30-45 min.

Wiek: 8+

Na rynku gier logicznych pojawiła się właśnie nowa pozycja od polskiego autora Filipa Głowacza. Kamienna mandala to tytuł, obok którego nie powinien przejść obojętnie żaden miłośnik Azula. Czy zatem są to pozycje, które będą ze sobą konkurować, a zamiłowanie do jednej z nich wyklucza posiadanie drugiej? Przekonajcie się na podstawie niniejszej recenzji.

Przegląd elementów gry Kamienna mandala

Kamienna mandala została wydana w atrakcyjnym pudełku, które dobrze oddaje charakter gry. Wewnątrz znajdziemy niedługą, czytelnie zapisaną instrukcję, dwie plansze, planszetki graczy, cztery piony artystów oznaczone dwoma symbolami, karty celów i pomocy, znaczniki, żetony oraz kontrastujące na tle pozostałych elementów kolorowe kamienie i płócienny woreczek do ich przechowywania.

Zestaw 96 solidnie wykonanych kamieni pięknie prezentuje się na tle pozostałych komponentów, które utrzymano w odcieniach szarości. Jedyną wadą w kontekście jakości wykonania gry są cieniutkie planszetki graczy. Szkoda, że nie są równie solidne, jak pozostałe elementy.

Zarys rozgrywki

Kamienna mandala to abstrakcyjna gra logiczna, w której kolekcjonujemy różnokolorowe kamienie i układamy z nich punktujące wieże. Aby wygrać, gracze będą musieli wykazać się spostrzegawczością i roztropnością.

Rozgrywkę rozpoczynamy od losowego ułożenia stosów kamieni na planszy głównej. Wśród nich na wyszczególnionych polach ustawiamy piony artystów. Każdemu z graczy wręczamy planszetkę, znacznik punktacji i dwie losowe karty celów, a w dostępnym dla wszystkich miejscu umieszczamy planszę mandali. Jesteśmy gotowi do gry! W swojej turze gracz wykonuje jedną z dwóch akcji: podniesienie lub punktowanie.

Podniesienie zaczynamy od przestawienia artysty na inne wolne pole. Otaczające go kamienie oznaczone jednakowym jak on symbolem, których nie blokuje inny artysta, zbieramy i układamy z nich stos. Tak zbudowaną wieżę ustawiamy na wybranym, pustym miejscu na naszej planszetce. Wybór miejsca nie powinien być przypadkowy, gdyż każde z nich posiada indywidualny sposób przydzielania punktów za nasze zbiory.
Punktowanie możemy wykonać na dwa sposoby:
- przez zebranie dowolnych wierzchnich kamieni i przydzielenie za nie po jednym punkcie,
- przez wybór koloru i przydzieleniu punktów zgodnie z zasadą przypisaną do każdego pola. W zależności od miejsca, na którym stoi wieża, możemy otrzymać punkty za: liczbę różnych wysokości ułożonych stosów i liczbę kamieni lub kolorów, z których się on składa.

Po każdym punktowaniu zbieramy odpowiednie kamienie i układamy je na planszy mandali, tworząc w ten sposób kolorowy tor kamieni, który wskaże nam, kiedy gra dobiegnie końca.

Recenzja gry Kamienna mandala

Abstrakcyjnych gier logicznych na rynku pojawia się w ostatnich latach coraz więcej. Kamienna mandala również do takich należy, a ponieważ jest to gra polskiego autora Filipa Głowacza, uważam, że tym bardziej powinniśmy poznać ją bliżej.

Gustowne pudełko i komponenty, solidne, różnobarwne kamienie i kontrastujące z nimi, stonowane plansze tworzą razem efektownie prezentującą się kompozycję. Gdyby nie podatne na uszkodzenia planszetki graczy, nie byłoby tu do czego się przyczepić. Pojawiające się na elementach ozdobne symbole nie są przytłaczające, wręcz przeciwnie: tytułowe mandale cieszą oko i nadają grze artystycznego charakteru.

Kamienna mandala jest niezwykle regrywalna. Każda rozgrywka wymaga od graczy logicznego myślenia, opracowywania strategii i skrupulatnej obserwacji aktualnego stanu gry. Choć sama rozgrywka nie jest długa i trwa od 30 do 60 minut, czas ten powinniśmy poświęcić na intensywne analizowanie i reagowanie na aktualną sytuację na planszy. W grze nie nastawiamy się na zebranie jak największej liczby kamieni. Ważniejsze jest odpowiednie ich dobieranie z myślą o tym, co będzie działo się w następnych rundach. Same zasady są jednak bardzo proste i pozwalają na zaproszenie do rozgrywki nawet zupełnych nowicjuszy. Dzięki bogatym możliwościom, Kamienna mandala zyska uznanie również wśród zaawansowanych graczy, które cenią sobie abstrakcyjne gry strategiczne.

Do rozgrywki możemy usiąść w gronie od dwóch do czterech osób, jednak po kilku rozgrywkach stwierdziłam, że do gry w pełnym składzie zasiadałabym już z najmniejszym entuzjazmem. Wynika to z ograniczonej możliwości planowania, bez której Kamienna mandala traci sporo swojego uroku.

Ciężkie, barwne kamienie zapewne nie jednemu graczowi przywołają na myśl Azula. Na szczęście przebieg tych gier jest na tyle inny, że porównywanie tych pozycji nie ma większego sensu. Kamienna mandala jest grą przestrzenną i wyższy wymiar ma kluczowe znaczenie dla samej rozgrywki. Bez wahania możemy więc posiadać na półce obie pozycje!

Podsumowanie

Kamienna mandala to gra, która na nasz stół będzie trafiała w ramach rozgrzewki przed większymi tytułami. Nie zdążymy się przy niej zmęczyć główkowaniem, ale jest go wystarczająco dużo, aby nabrać ochoty na bardziej wymagające pozycje. Przyjemne dla oka wykonanie, zrównoważony stosunek ceny do jakości i lekka, angażująca rozgrywka o prostych zasadach sprawiają, że warto dać jej szansę i poznać jej uroki.