Recenzja #429 Łąka

4 maja 20214 maja 2021 Kamila Szrajber

Przed Wami Łąka – piękna gra polskich autorów, w której gracze wcielą się w obserwatorów przyrody. Zbieraj malownicze karty i kompletuj odpowiednie symbole, aby rozbudować najbardziej wartościową łąkę i okolicę. Nie musisz być znawcą fauny i flory, aby opracować najlepszą strategię, która pozwoli Ci odnieść zwycięstwo w tej urokliwej pozycji.

Informacje o grze

Autor gry Łąka: Klemens Kalicki

Wydawnictwo: Rebel

Liczba graczy: 1-4

Czas gry: 60-90 min.

Wiek: 10+

Gdy w zapowiedziach wydawnictwa po raz pierwszy ujrzałam omawianą tutaj pozycję, jej oprawa graficzna wystarczyła, abym szczerze się nią zainteresowała. Kiedy nastał dzień, w którym znalazła się ona w moich rękach, z ogromną ciekawością, niecierpliwością, ale też pewną dozą oczekiwań, zasiadłam do pierwszej rozgrywki. Przekonajcie się, czy Łąka je spełniła i czy warto znaleźć dla niej miejsce na półce.

Przegląd elementów gry Łąka

W pudełku o standardowych wymiarach umieszczono wypraskę, która pozwala na utrzymanie wszystkich elementów w porządku. Oto niektóre z nich:

Plansza główna i dwie plansze ognisk. Estetyczne i solidne wykonanie; posiadają wycięcia, które pozwolą nam utrzymać w miejscu podajniki oraz żetony;
Zestaw kart: po 45 w taliach N, S, E, W, i kilka dodatkowych. Na każdej z nich znajdziemy przepiękne, unikatowe ilustracje autorstwa Karoliny Kijak, przedstawiające różne gatunki zwierząt, roślin i nie tylko. Poza samymi kartami w pudełku znajdziemy również podajniki. To miły akcent, jako że zazwyczaj musimy o tym pomyśleć samemu lub dokupić je oddzielnie;
Żetony szlaków w czterech kolorach. Ich charakterystyczny kształt dopasowany jest do wycięć w obu wspomnianych rodzajach plansz. W zależności od miejsca jego zagrania, rozpatrywać będziemy widniejący na nim górny lub dolny zapis;
Elementy umożliwiające grę w trybie jednoosobowym;
Komplet dodatkowych pięciu zaklejonych kopert. Są to okazjonalne zestawy kart, których otwarcie zaleca się w szczególnych okolicznościach;
Indeks kart. To dodatkowy, ciekawy element, który pozytywnie mnie zaskoczył. Jest to dziennik ze spisem kart, ciekawostkami dotyczącymi każdej z nich oraz miejscem na udokumentowanie obserwacji, jeśli napotkamy roślinę/zwierzę/element architektury w naszym otoczeniu. Niejednokrotnie zaglądaliśmy do dziennika, aby sprawdzić, z czym mamy do czynienia podczas rozgrywki;
Instrukcja zawierająca nie tylko zasady, ale też przykłady umożliwiające nam dokładne ich zrozumienie. Jeśli jednak nie macie czasu na jej czytanie, możecie zapoznać się z filmem dostępnym na stronie wydawnictwa, który w ok. 15 minut dokładnie wyjaśni Wam wszystkie zasady.

Usytuowanie elementów gry i ich szata graficzna oddają niezwykle przyjemny klimat tytułowej Łąki.

Zarys rozgrywki

Podczas rozgrywki gracze rozbudowują swoją łąkę i jej okolice, zagrywając karty i wykonując akcje specjalne. W grze występują następujące rodzaje kart:

obserwacji – zapewniają punkty zwycięstwa, a do ich zagrania konieczne jest posiadanie kart z widocznymi symbolami wymagań. Każda z nich zawiera jeden lub dwa symbole, dzięki którym będziemy mogli rozbudowywać swoją łąkę;
podłoża – nie dają punktów zwycięstwa, ale są konieczne do rozbudowywania łąki. To od nich rozpoczynamy układanie każdego łańcucha kart. Podłoża nie posiadają więc wymagań, które muszą być spełnione do ich zagrania, ale także posiadają symbol karty;
krajobrazu – poziome karty służące do tworzenia obszaru okolicy. Zapewniają one punkty zwycięstwa, a do ich zagrania wymagane są żetony drogi i (ewentualnie) odpowiednie niezakryte symbole na łące;
znalezisk – symbolizują napotkane podczas wędrówki przedmioty. Będziemy je zagrywać na karty krajobrazu.

Warianty 2, 3 i 4-osobowe

Rozgrywka składa się z sześciu lub ośmiu rund, a każda runda z czterech lub pięciu tur, w zależności od liczby graczy. W swojej turze gracz zagrywa wybrany żeton szlaku, umieszczając go w jednym z otworów w planszy głównej i wykonując akcję główną, albo w planszy ogniska i podejmując akcję specjalną. Górna część żetonu szlaku pokazuje, którą kartę z wybranego rzędu/kolumny dobieramy na rękę. Następnie w tej samej turze możemy jeszcze zagrać na stół jedną z posiadanych kart. Jeśli jednak żeton szlaku zagrywamy przy ognisku, możemy wykonać jedną z zapewnianą przezeń akcji specjalnych:

dobrać dowolną kartę z planszy głównej;
dobrać dwa żetony dróg;
podejrzeć trzy karty z dowolnego stosu i zatrzymać jedną z nich;
zagrać na stół dwie karty.

Pierwsze trzy nie pozwalają nam za zagranie karty w tej turze, ale każda umożliwia dodatkowo zdobyć punkty za parę posiadanych symboli widocznych na żetonach losowo ułożonych na planszy ogniska.

Łąka charakteryzuje się prostymi do przyswojenia zasadami, a symbolika występująca w grze dodatkowo pomaga nam je zapamiętać. Na koniec ostatniej rundy następuje podliczenie punktów z zagranych kart oraz tych zdobytych na planszy ogniska. Wygrywa gracz, któremu udało się uzbierać ich najwięcej.

Wariant solo gry Łąka

Łąka umożliwia nam także grę w pojedynkę. Nie jest ona czasochłonna, a jej poziom trudności określiłabym jako optymalny. W trybie solo gramy przeciwko włóczykijowi, którego liczba punktów na koniec gry jest wynikiem losowym. Podczas rozgrywki skupiamy się jedynie na uzbieraniu możliwie największej liczby punktów, na pozostałe aspekty nie mając większego wpływu. Mimo tego, tryb ten uważam za wystarczająco przyjemny, aby usiąść do niego, gdy nie mamy sposobności przeprowadzenia rozgrywki w towarzystwie.

Recenzja gry Łąka

Po sukcesie takich gier, jak Everdell czy Na skrzydłach, pojawiło się w mojej głowie pytanie: czy Łąka to kolejny tytuł w klimacie przyrodniczym, który trafi w gusta tak szerokiego grona odbiorców?

Wykonanie gry i aspekt estetyczny

Łąka jest piękna. Na tym mogłabym zakończyć ten akapit, ale wypada napisać nieco więcej. Wielu graczy zapewne doceni bajeczne ilustracje przedstawiające przede wszystkim rośliny i zwierzęta. Dzięki umieszczonym na kartach numerom, możemy znaleźć ich nazwy wraz z ciekawostkami w załączonym indeksie. To ciekawy element, którego edukacyjny charakter można wykorzystać, aby zabrać dzieci na prawdziwą wyprawę i odszukać poznane w grze zwierzęta i rośliny. Ponadto w pudełku znajdziemy również wspomniane wcześniej koperty z dodatkowymi kartami, których otwarcie zalecane jest w odpowiednim czasie. Na przykład kopertę T otworzyć powinniśmy po odwiedzeniu parku narodowego lub rezerwatu przyrody. Czy to nie dobry sposób na zmobilizowanie naszych pociech do zwiedzenia takich miejsc? Być może dzieci będą niecierpliwie wyczekiwały wyjścia do lasu, aby spotkać dzikie zwierzę i móc otworzyć kopertę W?

Jedyną wadą gry, jaką dostrzegłam podczas rozgrywek, jest jakość wykonania kart. Ich intensywna eksploatacja już po kilku rozgrywkach uwidoczniła brak jakiegokolwiek zabezpieczenia druku, co poskutkowało delikatnie przetartymi brzegami. Umieszczenie kart w koszulkach uważam więc za konieczne. Wydawnictwo umożliwia nam nawet zakup kompletu koszulek dostosowanych do tytułu wraz z mini dodatkiem. Pozostałe elementy wykonano solidnie, a o ich trwałość nie musimy się martwić.

Próg wejścia i charakter rozgrywki

Zasady gry Łąka nie powinny przysporzyć problemów także dzieciom w wieku około dziecięciu lat i początkującym graczom. Nie oznacza to jednak, że tytuł nie trafi w gusta bardziej doświadczonych graczy. Zapewnia on nam wysoki stopień regrywalności dzięki unikatowym kartom oraz dostępowi do ograniczonej ich liczby na planszy głównej, a także różnym drogom do zwycięstwa; symbole i wymagania kart pojawiają się w różnych kombinacjach, co wymaga od nas opracowywania rozmaitych strategii, w zależności od aktualnie dostępnych kart. Taktyka, która sprawdziła się w jednej grze, nie musi okazać się efektywna w następnej. Przy pierwszej rozgrywce orientujemy się w częstotliwości występowania poszczególnych symboli w taliach, co staje się pomocne w kolejnych rozgrywkach.

W grze występuje element losowości, ponieważ nie mamy wpływu na karty pojawiające się na planszy głównej. Nie ma on jednak decydującego wpływu na wynik końcowy, a zależy od naszej bieżącej taktyki. Choć w grze nie mamy bezpośredniego wpływu na ruchy innych graczy, zachowanie czujności jest istotne dla realizacji niektórych planów. Szczególnie dotyczy to zdobywania punktów za pary poszczególnych symboli, które uzyskać można jednorazowo podczas całej gry.

Choć gracze starają się na bieżąco analizować sytuację na planszy, sama rozgrywka nie dłuży się. Zdarzają się oczywiście sytuacje, gdy musimy dłużej zaczekać na czyjś ruch, jednak w większości przypadków skupiamy się na swoich planach i możliwości ich aktualnej realizacji. Dynamika gry zależy również od liczby graczy, jednak bez względu na ich liczbę, Łąka sprawdza się doskonale. Czas rozgrywki zamykał się w dwóch godzinach, choć w większości przypadków czas ten został wydłużony ze względu na poznawanie zasad przez pojedyncze osoby.

Łąka na tle innych gier

Ze względu na dobieranie kart z planszy, trzymanie ich na ręce i zagrywanie w celu rozbudowywania swojego obszaru – tutaj łąki – grą, która mogłaby przyjść mi na myśl dla celów porównawczych, jest Everdell. W obu grach mamy podobną tematykę. Na tym jednak podobieństwa się kończą. Łąka jest grą o bardziej realistycznym klimacie, choć również urzeka swoją oprawą graficzną. Występujący w niej mechanizm rozbudowywania swojej kolekcji kart na zasadzie łańcuchów sprawia, że dobierać je musimy nie tylko dla punktów, ale także z myślą o kolejnych krokach. Niejednokrotnie staniemy również przed dylematem, czy lepiej poświęcić symbol dla punktów, czy być przygotowanym na konieczność posiadania go do zagrania innych kart. Ryzyko wiąże się również z wyborem kart z planszy: oczekiwanie, że zostawienie jej na później może zakończyć się rozczarowaniem, gdy sięgnie po nią inny gracz. To wszystko sprawia, że mimo prostych zasad, Łąka daje nam wiele możliwości i z pewnością trafi do szerokiego grona odbiorców.

Podsumowanie gry Łąka

Łąka to gra polskich autorów, która zachwyciła nas nie tylko pięknym wykonaniem, ale też bardzo przyjemną rozgrywką. Dzięki prostym zasadom, możemy zaproponować ją osobom początkującym, ale rozbudowane możliwości sprawiają, że nawet zaawansowani gracze powinni docenić ten tytuł. Tworzenie swojej kolekcji w postaci budowy łąki i łańcuchów symboli zapewniają, że każda rozgrywka wygląda nieco inaczej. Również drogi do zwycięstwa nie będą jednakowe, gdyż nie zawsze możemy powtórzyć taktyki, które sprawdzały się w poprzednich rozgrywkach. Występujący element losowości nie jest decydujący, ale zmusza nas do ciągłej obserwacji i uwzględniania zmian zachodzących na stole.

Nie mam najmniejszych wątpliwości, że Łąka jeszcze nie raz pomoże mi przekonać do planszówek nowe osoby. Nie zawiodłam się i bez wahania mogę powiedzieć, że warto znaleźć dla niej miejsce na swojej półce – byle nie wstydu!