Recenzja #270 Strachu Ciachu!

3 stycznia 202019 czerwca 2020 Natalia Jagiełło

Czy znajdziecie w sobie odwagę, aby przemierzyć mroczne lochy? Czy jesteście gotowi stawić czoła straszliwym potworom i krwiożerczym smokom? Czy potraficie szybko dopasować broń tak, żeby zgładzić nią właściwego potwora? Sprawdźcie, czy w Was i w Waszych dzieciach drzemie dusza prawdziwego bohatera grając w ciekawą karciankę, jaką jest Strachu Ciachu!

Informacje o grze

Autor gry: Florent Wilmart

Ilustracje: Tomek Larek

Wydawnictwo: Trefl Joker Line

Liczba graczy: 2-4

Czas gry: 10 minut

Wiek: 7+

Mechaniki w grze: Time Track

Potwory to wdzięczny temat w grach planszowych i powstało już wiele wariacji na ich temat. Lubię tę tematykę w grach dla dzieci. ponieważ oswaja ona strach i pomaga zamienić go w zabawę. W Strachu Ciachu! Tomek Larek wykonał bardzo dobrą robotę. Jego ilustracje są ciekawe i szczegółowe. Potwory nie budzą strachu, ale nie są też dziecinne. Jeśli lubicie szybkie gry karciane, które mają proste zasady, zajmują mało miejsca, a równocześnie potrafią dostarczyć emocjonującej rozrywki. sprawdźcie naszą recenzję Strachu Ciachu!

Przegląd elementów gry

Strachu Ciachu! to gra niewielkich rozmiarów i bez problemów zmieścimy ją do torby, czy do plecaka. W pudełku znajdziemy stosik kart i kafelków, nie ma tutaj kartonowych wypełniaczy, a pudełko jest dobrze dobrane w stosunku do zawartości.

Podstawą naszej gry są karty lochów, które zdobią różne rodzaje broni i pergamin na rewersie oraz podobizna potworka na awersie. Potwor są ciekawie i szczegółowo przedstawione, każda grafika jest dopracowana. Potwory nie są ani straszne, ani śmieszne. Powiedziałabym, że takie w sam raz dla graczy w różnym wieku.

Kolejne karty, których będziemy używać grze to karty smoków. Smoki nie są zróżnicowane, jak potworki, różnią się od siebie tylko kolorem. Trochę szkoda, bo z pewnością grafiki, również byłyby fantastyczne.

Oprócz kart, w grze znajdziemy zestaw kafelków: 16 kafelków ekwipunku oraz 4 kafelki drzwi. Wszystkie zostały wydrukowane na dość grubej tekturce i myślę, że nie zaszkodzi im wielokrotne obracanie w celu uzyskania odpowiedniej broni.

Do gry załączono również instrukcję. Została napisana w zabawny sposób, zasady przedstawia tajemniczy narrator, wprowadzając graczy w klimat gry. Po jednorazowym przeczytaniu wszystko powinno stać się jasne, można zaczynać rozgrywkę!

Zasady gry

Jesteś bohaterem przemierzającym mroczne lochy. W podziemiach czeka na ciebie wiele przerażających stworów, które zdołasz pokonać dzięki swojej bystrości i zręczności. Aby rozpocząć zabawę, każdy z graczy musi wyposażyć się w 4 kafelki ekwipunku z takim samym rewersem. Następnie należy je ułożyć tak, by pokazały którąś z broni: łuk, topór, tarczę bądź magiczną księgę. W związku z tym, że potwory pokonuje się na różne sposoby, będziemy musieli właściwie co rundę się przezbrajać. Na szczęście jest to bardzo proste, wystarczy tylko poobracać kafelki, tak by pokazywały inną broń. Należy pamiętać o nie przekładaniu kafelków! Szczególnie musimy przypominać o tym młodszym graczom, którzy po przestawieniu kafelków na inne miejsca mogą po prostu się pogubić.

Gra ma dwa poziomy, oba są mało skomplikowane i błyskawiczne do nauki. Z powodzeniem dzieci same wytłumaczą kolegom i koleżankom ich zasady. W poziomie 1 nie wykorzystujemy w grze kart smoków i kafelków drzwi. Tasujemy karty lochów i układamy je tak, aby pergamin pozostawał na wierzchu stosu. Układamy nasze ekwipunki i możemy rozpocząć grę!

Każda runda polega na „poruszaniu” się po lochach i pokonywaniu potworów. Najpierw sprawdzamy liczbę, jaką wskazuje nam pergamin. Następnie zgodnie z nią odwracamy karty lochów stroną z potworem do góry. Gdy tylko pokaże się potwór, którego musimy pokonać, musimy szybko podjąć decyzję o broni, którą przeciw niemu użyjemy. Mamy do wyboru dwie akcje. Jeśli stwór jest tego samego koloru, co jedna z broni na karcie z pergaminem, szybko układamy tę broń z naszego dostępnego ekwipunku. Jeśli nie ma na karcie z pergaminem broni w kolorze potwora, nie można go pokonać – możemy się przed nim obronić tylko za pomocą tarczy. Po wykonaniu zadania szybko zaklepujemy stosik potworów, jako oznakę zakończenia przez nas rundy. Gra kończy się wraz z wyczerpaniem kart lochów.

W poziomie 2 do gry dodatkowo dochodzą nam karty smoków i kafelki drzwi. Jeśli ostatnia wyłożona karta to smok, należy uciekać i jak najszybciej klepnąć kafelek drzwi w kolorze, którego nie ma na karcie z pergaminem. Wygrywa gracz, który zdobył najwięcej kart.

Recenzja

Strachu Ciachu! to przyjemna i szybka gra, która dobrze sprawdzi się w rodzinnym gronie. Zabawa jest emocjonująca i wywołuje mnóstwo śmiechu. Aby wygrać i otrzymać największą liczbę punktów chwały (kart) należy wykazać się spostrzegawczością i szybkością. Młodsi gracze mogą mieć początkowo problem z układaniem odpowiedniej broni z kafelków ekwipunku, ale brak szybkości z pewnością nadgonią spostrzegawczością, której często brakuje wielu dorosłym…

W tej grze na pewno nie brakuje interakcji, często zdarza się, że dwie osoby chcą „zaklepać” potwora w tym samym momencie. Wywołuje to mnóstwo śmiechu i dyskusji oraz sprawia, że osoby obserwujące rozgrywkę, chcą się również przyłączyć do wspólnej zabawy. Strachu Ciachu! zrobiło furorę, w szkole muzycznej u Anastazji, wszystkie dzieci przybiegły zobaczyć, w jakie to „potwory” gramy. Córka błyskawicznie wytłumaczyła zasady i na tym skończył się mój udział w grze – mój ekwipunek został przekazany młodszemu bohaterowi. Lubię gry, które są interesujące i jednocześnie proste, można zabrać je ze sobą wszędzie i szybko wprowadzić nowe osoby do gry.

Strachu Ciachu! jest szybkie, rozgrywka przebiega sprawnie, a wszyscy grają w tym samym czasie. Nie ma tutaj oczekiwania na ruch przeciwnika. Najlepiej jak gra się w gronie graczy w tym samym wieku, wtedy poziom jest najbardziej wyrównany. Grając z młodszymi dziećmi, trzeba się niestety trochę podkładać, gdyż zwykle nie są na tyle szybkie, żeby ułożyć ekwipunek jako pierwsze.

W Strachu Ciachu! nie możemy przyjąć konkretnej strategii, gra jest losowa, a od nas zależy tylko szybkość z jaką zaklepiemy karty. Nie przeszkadza to jednak w świetnej zabawie.

Podsumowanie

Strachu Ciachu! jest przyjemną, szybką grą o bardzo prostych zasadach. Najlepiej sprawdza się, jeśli gracze są w podobnym wieku. Dzieci szybko wytłumaczą zasady koleżankom i kolegom i miło spędzą ze sobą czas. Dorośli mogą wykorzystać grę jako szybki filler i też na pewno będą świetnie się bawić. Jeśli szukacie czegoś, co ćwiczy refleks i zmysł obserwacji, posiada niebanalny wygląd i dostarczy sporej dawki emocji, to świetnie trafiliście. Polecamy Strachu Ciachu!