Recenzje

Recenzja #36 Gangi Nowego Jorku

Recenzja 36

Gangi Nowego Jorku to gra karciana w klimatach gangsterskich. Zagłęb się w świecie intryg i układów XIX-wiecznego Nowego Jorku. Żeby wygrać musisz zdobyć władze nad przestępczym półświatkiem.

Informacje o grze

Autor gry: Gordon Hamilton

Ilustracje: Tomek Larek

Wydawnictwo: Fox Games

Liczba graczy: 2-4

Czas gry: 20 minut

Ranking BGG: Ogólny 6908

Wiek: 10+

Mechaniki w grze: Grid Movement

Cena gry to około: 23 zł (według serwisu Ceneo.pl) – kliknij i zobacz oferty sklepów.

Zarys fabularny/krótki opis z pudełka

Zanurz się w atmosferę intryg, podwójnych układów i zdrad toczących się wśród gangów XIX-wiecznego Nowego Jorku. Wraz ze swoimi zaufanymi ludźmi wkrocz do najniebezpieczniejszych zaułków dzielnicy The Five Points i zdobądź dominację nad przestępczym półświatkiem jednego z największych miast w Stanach Zjednoczonych.

Gangi Nowego Jorku (1)

Wykonanie/elementy gry

Po otwarciu niewielkich rozmiarów pudełka gry i wyjęciu instrukcji ujrzymy 70 kart. Pudełko posiada tekturową wkładkę, dzięki czemu karty nie latają jak szalone, ale można było pokusić się o jeszcze większą kompaktowość.

Gangi Nowego Jorku (2)

Instrukcja do gry składa się z 10 stron. Jest ona składana w harmonijkę, przez co jest nieco mniej wygodna w użytkowaniu. Znajdziemy w niej liczne przykłady i ilustracje, które pomogą nam zrozumieć zasady. Gra nie należy do najtrudniejszych, ale rządzi się swoimi prawami. Na szczęście instrukcja wyjaśnia wszystko i już podczas pierwszej partii wiemy jak grać. Samo wytłumaczenie zasad osobom trzecim również nie powinno sprawiać problemu.

Karty możemy podzielić na 3 rodzaje: 48 członków gangu, 16 szefów gangu i 6 kart dzielnic. Oprócz kart dzielnic, które zawierają informację o dzielnicach, mamy w grze tylko 8 grafik. Każda grafika przedstawia jednego z członków ośmiu rodzin gangsterskich, które możemy spotkać w Nowym Jorku, są to: Sycylijscy Rzeźnicy, Smoki Broadwayu, Dandysi Półświatka, Damulki z przedmieścia, Kiziory Five Points, Szczurołapy, Hebanowi żniwiarze, Łobuzy Świętego Patryka. Każda z postaci występuje w 6 identycznych egzemplarzach.

Rozgrywka

Zasady gry są w zasadzie bardzo proste. Zacznijmy od przygotowania do gry. Na początku wszystkie karty rodzin należy rozdzielić na szefów i członków rodzin. Następnie z 8 rodzin gangsterskich (pobranych z talii członków rodzin) należy rozdać każdemu graczowi po dwie karty. W ten sposób, każdy będzie w posiadaniu innej rodziny. Następnie należy dodatkowo rozdać po jednej losowej karcie rodziny, dzięki czemu niektórym graczom trafią się identyczne rodziny (jeśli trafiła do nas rodzina, którą już mamy to ciągniemy kolejną kartę, aż do skutku) – dodaje to ciekawego smaczku grze. Karty rodzin należy trzymać w tajemnicy przed innymi graczami. Z talii członków należy rozdać jeszcze po 4 karty (gdy gracie w 4 osoby) lub 5 kart (gdy gracie na 2 i 3 osoby) – są to nasze wpływy. Karty rodzin i wpływów należy trzymać osobno.

Na odkrytej talii członków gangu, umieszczamy awersem do góry przetasowane karty szefów. W ten sposób początek gry staje się bardziej zbalansowany i sprawiedliwy. Karty dzielnic należy ułożyć w sposób schodkowy od 6 na dole do 1 na samej górze. Do pierwszego (dolnego) rzędu należy wyłożyć 6 kolejnych kart z wierzchu talii. W ten oto sprytny sposób przygotowaliśmy grę. Rozpoczyna osoba, która jako ostatnia oglądała film gangsterski .

Gangi Nowego Jorku (13)

W swojej turze gracz może wykonać tak naprawdę tylko dwie akcje: zajęcie jednej ulicy przez gang, bądź też użycie swoich kart wpływów, aby przepędzić członka gangu z ulicy. W jaki sposób będziemy zajmowali kolejne ulice? Otóż, wystarczy przesunąć kartę z niższego rzędu do wyższego w taki sposób, aby karta ta znalazła się pomiędzy dwiema innymi kartami. Na jej miejsce wchodzi kolejna karta, a gdy sytuacja ma miejsce w najniższym rzędzie, to pojawia się tam pierwsza karta z talii dobierania. Na miejsce karty, która właśnie awansowała możemy wybrać jedną z dwóch kart znajdujących się poniżej jej (chyba, że jest to ostatni rząd).

Gangi Nowego Jorku (15)

Gdy któryś z graczy postanowi awansować postać do 4 lub 5 rzędu od dołu, to musi wtedy ujawnić jedną ze swoich trzech ukrytych kart rodzin. Jeśli gramy w więcej niż dwie osoby, to karty ujawniają wszyscy, oprócz gracza siedzącego po prawej aktualnie rozgrywającego swoją turę (tego który właśnie spowodował ten efekt). Zasada ta ma miejsce tylko podczas pierwszego awansu do danego rzędu. Drugą możliwą do wykonania akcją, jest użycie kart wpływów, aby przepędzić gangsterów z ulic. W pierwszych trzech rzędach możemy użyć dowolnej karty z ręki by przepędzić dowolnego gangstera. Jeśli gangster, którego chcemy się pozbyć znajduje się w jednym z trzech najwyższych rzędów, wtedy musimy wybrać kartę, która odpowiada karcie gangstera sąsiadującego z gangsterem, którego chcemy się pozbyć (karty sąsiadują na prawo, na lewo i po skosach).

Gangi Nowego Jorku (16)

Po koronacji Władcy Przestępczego Podziemia (czyli momentu,w którym któryś gracz zajmie najwyższą pozycję w piramidzie) gracze mogą pasować zamiast odrzucać kolejne karty gangsterskich wpływów celem pozbycia się innych przestępców. Jeśli gracz spasuje, nie może powrócić do gry i czeka na zakończenie rozgrywki. Punkty otrzymujemy za 3 najbardziej prestiżowe obszary (górna część piramidy). Jeśli członkowie naszych rodzin znajdują się w tych rzędach, to otrzymujemy punkty w zależności od rzędu: 4-ty rząd – 1 punkt, 5-ty rząd – 2 punkty, 6-ty najwyższy rząd – 3 punkty. W ten sposób możemy w sumie zdobyć 10 punktów. Osoba, która zdobyła najwięcej punktów wygrywa. W przypadku remisu liczymy pozostałe karty wpływów – osoba, która posiada ich najwięcej – wygrywa.

Gangi Nowego Jorku (22)

Podsumowanie

Gangi Nowego Jorku to gra z bardzo ciekawą mechaniką piramidy, która świetnie oddaje gangsterski klimat oraz zdobywanie wpływów w coraz bardziej prestiżowych dzielnicach Nowego Jorku. Członkowie naszych rodzin awansują w hierarchii, a na ich miejsce pojawiają się kolejne osoby, aż po całkowitych świeżaków (6-ty rząd). Mechanicznie gra idealnie oddaje tematykę gry, dodatkowo ilustracje na kartach pozwalają na jeszcze większą imersję. Szkoda, że poszczególne rodziny nie są same w sobie bardziej zróżnicowane. Mimo wszystko, grafik – Tomek Larek znowu wykonał kawał porządnej roboty. Jestem pod coraz większym wrażeniem jego twórczości. Rodziny są ciekawe i każda z nich jest tak naprawdę bardzo odróżniająca się od pozostałych.

Gangi Nowego Jorku (21)

Jak już wcześniej wspominałem zasady gry są bardzo proste, dzięki czemu grę łatwo tłumaczy się nowym osobom. Dzięki czemu próg wejścia jest w zasadzie zerowy. Rozgrywka jest bardzo dynamiczna, dlatego też pudełkowy czas gry 20 minut nie powinien być raczej przekraczany, nawet w pełnym składzie osobowym.

Gra różni się nieco od siebie, w zależności od wariantu osobowego. Tak też w rozgrywce dwuosobowej mamy większą kontrolę nad tym co dzieje się w piramidzie, ale z drugiej strony można tutaj odczuć większy wpływ losowości na grę. Jeśli karty ułożą się bardzo nie po naszej myśli, raczej nic nam nie pomoże w osiągnięciu zwycięstwa. Natomiast w przypadku 4 osób, każdy może dołożyć swoją cegiełkę do ostatecznego ułożenia górnej części piramidy, przez co mniejsza losowość jest zastąpiona większym chaosem. Przy pełnym składzie, pod koniec gry wszystko może się odwrócić do góry nogami, zwłaszcza wtedy gdy większość graczy zachowała swoje karty wpływów, by teraz dokonywać aktów zdrady. Najlepiej grało mi się w trzyosobowym składzie, ponieważ wtedy zachowany jest odpowiedni balans między chaosem, a losowością.

Gangi Nowego Jorku (20)

Regrywalność stoi na całkiem wysokim poziomie. Często po jednej partii mamy ochotę na kolejne, gdyż chcemy się odegrać za każdy sztylet wbity w nasze plecy. Dużym plusem gry jest połączenie bardzo ciekawej i oryginalnej mechaniki z tematem gry. Wszystkiego dopełnia mechanika używania kart wpływów, które mogą mocno zaskoczyć przeciwnika oraz nas samych. Cieszy fakt, że twórcy zastosowali bardzo dobre rozwiązanie, które balansuje początek rozgrywki w postaci szefów gangu, których umieszczamy na samej górze talii.

Podoba mi się również możliwość blefowania w grze. Nasi przeciwnicy będą nas bacznie obserwować, których gangsterów popychamy ku górze, a więc mamy tutaj całkiem sporo możliwości kombinowania. Musimy się również dobrze zastanowić zanim użyjemy kart wpływów, mogą się one szczególnie przydać w końcowym etapie gry. Z drugiej strony jeśli już na początku nie uda nam się osiągnąć wysokiej pozycji, to później może być ciężko.

Gangi Nowego Jorku (19)

Dużego smaczku grze dodaje fakt, ujawnienia tajemnicy rodzin. Gdy dojdzie do sytuacji, w której to my będziemy musieli dołożyć kolejną kartę do 4-go rzędu, mamy jeszcze wyjście awaryjne w postaci użycia kart wpływów. Jeśli zdecydujemy się użyć karty wpływów, to kolejny gracz stanie przed podobnym wyborem, ujawni, która rodzina należy do niego, albo odrzuci kartę wpływów, która może być bardziej przydatna w końcowym etapie rozgrywki. Pamiętajmy o tym, że możemy wraz z innym graczem kontrolować te same rodziny, co pod koniec gry może okazać się bardzo zabawne. Kiedy okazuje się, że sprytnie opracowana taktyka doprowadziła członka naszej rodziny na szczyt gangsterskiego półświatka, a rodzinę tę kontroluje również inny gracz, możemy czuć się nieźle zaskoczeni.

Uważam, że gra nie jest przeznaczona dla osób, które nie lubią dużej losowości oraz klimatów gangsterskich. Nie odnajdą się tutaj również osoby szukające dużej mnogości wyborów i głębokiej strategii. Natomiast jeśli jesteś fanem Chłopców z Ferajny, Ojca Chrzestnego oraz Rodziny Sopranno i nie przeszkadza Ci specjalnie losowość, to poczujesz się tu jak w domu. Gra może się również spodobać osobom nieprzepadającym za gangsterskimi klimatami. Warto wspomnieć, że Gangi Nowego Jorku kosztują naprawdę niewiele, a w zamian dostajemy całkiem dużo. Mi grało się bardzo przyjemnie i jeszcze nie raz z chęcią usiądę przed tym bardzo ciekawym filerkiem.

Gangi Nowego Jorku (17)


Zalety

  • ładne grafiki,
  • stosunek ceny do jakości i grywalności,
  • oryginalne i ciekawa mechanika połączona z tematem gry,
  • dobrze się skaluje,
  • niski próg wejścia,
  • dynamiczna rozgrywka,
  • dobrze sprawdza się jako filler,

Wady

  • powtarzające się ilustracje,
  • pudełko mogłoby być jeszcze mniejsze,
  • format instrukcji (harmonijka),

Neutralne:

  • spora doza losowości,
  • jak na małą karciankę potrzeba nawet sporo miejsca,

Gangi Nowego Jorku (18)

Przydatne linki:

Kliknij i znajdź najtańszą ofertę

*Otwierając okienka kolejnych sklepów na Ceneo sprawiasz, że otrzymujemy drobną bonifikatę, z której utrzymujemy serwer i domenę. Nic cię to nie kosztuje, a dokładasz małą cegiełkę w rozwoju serwisu, który jest całkowicie wolny od reklam.

Link do strony wydawnictwa

Profil gry w serwisie Board Game Geek


Dziękujemy wydawnictwu Fox Games za przekazanie gry do recenzji.

foxgames

Adrian Gieparda

Drzemiąca we mnie pasja i chęć dzielenia się swoją opinią na temat gier, a także szerzenia tego hobby była tak silna, że stworzyłem własny serwis, który nazwałem Diceland. W nowoczesne gry planszowe gram już od ponad 12 lat, a takie tytuły jak Agricola, Troyes, Terraformacja Marsa, czy też Projekt Gaja są dla mnie grami niemalże doskonałymi. Obecnie jestem wielkim fanem wszelkich gier euro, gdzie zdecydowano się użyć mechanikę kości w unikatowy/niecodzienny sposób. Nie odmówię również partii w ciekawe rodzinne tytuły, które pozwalają miło spędzić czas w gronie najbliższych i oderwać się od zgiełku codziennej rutyny.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *